|
|
|
Woensdag 2 november Het avontuur gaat beginnen; om 07:48 met de trein naar Schiphol, het Holland Runner-koord om en precies 13:25 vliegt de tjokvolle KL 0641 naar New York. Horloge 5 uur terugzetten en om 16:10 landen we op JFK. Ruim een uur later brengt de bus ons naar Hotel Wellington aan 7th Avenue. Het is druk maar om 18:45 zijn we er toch. Om de sfeer alvast een beetje op te snuiven, wandelen we een uur later naar Times Square, wat vlakbij ligt. Jeetje wat een lichtreclames daar. Via Broadway wandelen we terug, eten nog wat Italiaans en duiken daarna met onze moeie voetjes het kleine bedje in.        Op Times Square    Donderdag 3 november Bijtijds op voor het ophalen van de startnummers. Met de metro naar de beurs, daar wachten in een lange rij en daarna even de beurs op. Thea koopt er een paar Asics-loopschoenen en een paar handschoentjes. Het New York Public Library daarna is een oase van rust en ook de moeite waard; mooie gangen en prachtige leeszalen met veel mensen achter hun labtopje. Het is toch een hele tippel terug naar het hotel om de startnummers en de goody bag naar de kamer te brengen. Daarom pakken we na een uurtje rust de metro naar het Empire State Building waar we de zonsondergang en de verlichting van de stad gaan bekijken. Lijn E dus, maar omdat we de verkeerde richting nemen, belanden we in Queens, aan de andere kant van de East River. Vlug dus de taxi over de Queensboro Bridge dan in het Empire State Building met twee snelle liften omhoog naar de 82e verdieping. Boven is het frisjes maar prachtig met de ondergaande zon en een tijdje later op verdieping 102, kijken we naar buiten over de verlichte stad, maar nu achter glas. Op de terugweg belanden we in een Japans restaurantje waar we heerlijke noedels eten. Koffie -bij Starbucks uiteraard- is een goed besluit van de vermoeiende dag.    7th Avenue met Empire State Building        Vrijdag 4 november Vandaag met de oranje Holland Runner-shirtjes aan naar Central Park, dat maar een paar honderd meter van ons hotel ligt. Foto's maken en daarna een korte trainingsloop met warming-up. Het begint nou toch wel echt te kriebelen... Op naar de Apple Store aan Fifth Avenue ziet er prachtig uit en het is er razend druk. Helaas een iPhone 4S unlocked voor Bart is er nog niet te koop. Op advies van Fieke gaan we 's middags naar The Frick Collection. Ongelooflijk wat er in zo'n klein museum aan oude meesters hangt en als tijdelijk tentoonstelling zijn er tekeningen van Picasso te zien en natuurlijk een video zowel over meneer Frick als over Picasso.      Zaterdag 5 november Proberen de beentjes te sparen vandaag, dus een boottrip vanaf South Port Manhattan, eerst naar het Liberty Statue en daarna naar Ellis Island, waar de emigranten vroeger aankwamen. Liberty Statue is vooral heel groot en groen en helaas kunnen we er niet in want het interieur is een jaar gesloten wegens renovatie. Ellis Island vond ik zeer indrukwekkend, met die mooie oude foto's en verhalen van die emigrantenfamilies die door de controle moesten voordat ze de USA binnen mochten. 'Familie gezond, alleen oma wordt afgekeurd wegens tuberculose en wordt teruggestuurd. We hebben haar nooit meer gezien.' Terug op de wal eerst wat eten en daarna naar Ground Zero, waar drie nieuwe torens worden gebouwd en waarvan de eerste, een mooi glimmend gebouw, al weer bijna boven alle wolkenkrabbers uitsteekt. De tweede is ook leuk met de hijskranen die aan de buitenkant hangen. Het monument op Ground Zero is vanaf de straat niet te zien, daarvoor moet je van te voren kaartjes kopen. Vlakbij dat punt staan ook de tenten van de Occupy-beweging; lijkt wel heel erg op de hippies uit onze tijd, heel vreedzaam en lief maar niet precies wetend wat ze willen. Na het Japanse maal leggen we alles klaar voor morgen, want dan gaat het gebeuren.      De hal waar de immigranten aankwamen       Zondag 6 november De dag! Erg vroeg opstaan want om 05:45 uur de bus in die ons naar de start op Staten Island zal brengen. Onderweg komt de zon op, het zal een mooie dag worden. Na de ingangscontrole op het immense startterrein eerst koffie en een broodje halen en dan begint het grote wachten, want we starten pas in de derde wave om 10:40, Thea en Fieke in het groene vak, ik in het blauwe vak. Arie en Els starten samen een half uur eerder. Als de zon boven de brug uitkomt wordt het direct een stuk minder koud. Voor negenen gaan we elk naar ons vak: hou je taai en tot ziens na de finish! Kledingzak inleveren bij de UPS-wagens en de corral in. Na 'The Star Spangled Banner' en Frank Sinatra's 'New York, New York' (ja, brok in de keel...) valt het startschot en dan direct de Verezano Narrows Bridge omhoog. Geeft niks, vlug lekker warm, als ik die finish maar haal. Oh nee, ik ga die finish halen! Hartslag beneden 145 houden, bij elke post water of Gatorade drinken, regelmatig een druivensuiker eten en genieten van al het enthousiaste publiek in Brooklyn, de leuke borden en het prachtige uitzicht op Manhattan vanaf Pulaski Bridge. Kilometerslange avenues met veel vals plat en gelukkig veel muziek. Queenboro Bridge, een gigantische hoop staal, op en af en dan eindelijk de LOGO-vlag. Heerlijk en al weer brok in keel, dus kan ik bijna niet naar onze supporters roepen... Jan, Cor, Jol, Jan en Kitty schreeuwen zich de longen uit het lijf, dat doet goed. First Avenue op, jeetje wat een lang end, alleen maar dansende koppen voor me, ik zie het eind niet eens en mijn beentjes worden nu echt zwaar. Dan maar langer doen over dat bekertje drinken en nog even wachten met rennen... Ho, ho, niet te lang wandelen anders haalt mijn Thea me in voor de finish! Nee, dat gaat me niet gebeuren, kom op Jan. En hoe zou het met Fieke gaan? Die zal ook niet makkelijk hebben, geen idee of ze voor of achter mij loopt. Het gaat weer beter, alhoewel, daar komt weer een brug die ons de Bronx inbrengt. Gelukkig, hier wandelt iedereen... En ook hier weer lekkere muziek. Nog een keer over het water en het leuke bord 'No more bridges', maar wel weer zo'n lang recht eind, Fifth Avenue. Het gaat steeds beter, ik wandel niet meer en in Central Park bij het 40km-punt staan onze supporters weer te gillen. Nu kan het niet meer stuk: ik haal die finish! Armpjes omhoog voor de foto, derde brok in de keel, dan die knots van een medaille om en een zak met eten en drinken. Maar het lekkerste van al, een folie om je lijf. Jammer dat het lang duurt voordat ik mijn kledingzak weer terug heb. Maar uiteindelijk vind ik ook mijn Thea, met medaille en de bus die ons om 18:00 uur weer bij het hotel afzet. Wat een dag, prachtig weer, veel emotie en gezond over de finish. (Vorige week dacht ik nog dat dit me nooit zou lukken...) De Japanse kok doet weer goed zijn best en de biertjes bij het Holland Runner Café smaken ook goed.   Fieke en Thea   Els en Arie          Maandag 7 november 'De benen in beweging houden en lekker rustig laten herstellen' is het parool vandaag. Daarom met de metro naar Brooklyn aan de overkant van East River. Vandaar eerst wandelen door die wijk met zijn bomen, zijn ouderwetse huizen met de brandtrappen aan de buitengevels en nog wat losse overblijfselen van Halloween. Aldoende belanden we op de boulevard langs de rivier waar je een prachtig zicht hebt op skyline van Manhattan aan de overkant en je ook Governors Island ziet liggen. Helaas is de Brooklyn Bridge zelf voor de helft ingepakt vanwege onderhoudswerkzaamheden, maar via een grote boog klimmen we er toch op. Een machtig stuk staalconstructiewerk uit het eind van de negentiende eeuw dat omhoog wordt gehouden door stalen kabels vanuit twee massieve torens. De brug heeft twee lagen: boven voor de auto's, fietsers en wandelaars en onderop rammelen de metrowagons. Als we helemaal weer de brug hebben afgelopen, gaan we wat eten in een restaurant op Pier 17. Voorlopig weer genoeg gewandeld vinden we, dus nemen we de metro terug naar Times Square, waar we boven op de dubbeldekker een rondtour gaan maken. Inmiddels is het half vijf geworden en koelt het al flink af. De gids praat veel, maar zegt weinig en omdat we al veel gezien hebben valt de rit wat tegen. Na twee uur stappen we uit op Fifth Avenue bij de Apple Store. Er lopen nog steeds veel mensen in en uit de glazen kubus en het is er nog steeds flink druk binnen. Buiten vraag ik dus hoe laat de winkel morgenvroeg weer open gaat. 'We're open 24 hours a day, sir.' klinkt het ietwat meewarig. Deze provinciaal met zijn gade gaat dus maar vlug de drukte in op zoek naar, nee rechtstreeks naar 'ons' Japans restaurantje.                Pier 17  aan de overkant, Brooklyn   Times Square    Rockefefeller Tower Dinsdag 7 november Laatste dag alweer, alles inpakken, uitboeken en om 14:00 uur met de shuttle bus van Holland Runner naar JFK. Maar eerst om half negen nog even een iPad2 gaan scoren voor Antony, de iPhone4S unlocked is nog steeds niet verkrijgbaar. Gelukkig is het nu minder druk, word ik geholpen door een prima verkoper en mag ik aansluiten in de rij met maar zo'n 15 mensen voor me. Omdat er 5 kassa's open zijn is het vlug gepiept. In het hotel gaat het ding in de handbagage van Thea en is het tijd voor het ontbijt. Er is nog ruim tijd om St. Patrick's Cathedral te bekijken. Die valt wat tegen: buiten lijkt het een klein grijs ding door de hoge wolkenkrabbers ernaast en erachter, en binnen zorgen die dingen ervoor dat er bijna geen licht door de brandgeschilderde ramen komt. Ook het beeld van St. Patrick zelf is net zo grijs als de pilaar waar hij tegenaan leunt. De bus brengt ons bijtijds naar het vliegveld, waar het percentage chagrijnige mensen bij de douane bijna de 100 procent nadert. Gelukkig zijn de stewardessen van de KLM heel wat vriendelijker en na wat geschuif zit ik ook naast mijn lief. Gelukkig slaapt ze lekker door terwijl ik bijna de longen uit mijn lijf hoest. Volgens een van mijn medepassagiers moet ik daar toch maar even mee naar de dokter... De NS brengt ons veilig naar Eindhoven waar we afscheid nemen van Fieke en Jan, van Els en Arie, van onze supporters Kitty en Jan en van Jol en Cor, niet alleen supporters maar ook onze perfecte gidsen gedurende deze reis.       St. Patrick zelf    de vijf kanjers terug op Schiphol |
